هوالاول هوالاخر عزيزترين مهربانم سلامچقدر دلم برايت و براي نوشتن برايت تنگ شدهما گدايانت ميگوييم:دل به دل راه دارد!...مولاي من!الهي!کودک گدايت تاکنون مي‌انديشيد چه بخواهدکه شايسته خواستن باشداکنون که دريافته استاستاد نازنينش ميگويد«به دست نيايدو از دست نرودچرا که بر دست است»وه چه زيبا! وه چه شگفت!خداي من? عزيزترينم!چه سان شکرت گويم که والاترين دعاهاي ما راپيش از آنكه بخواهيم و حتي پيش از آنکه بدانيم كه چه بخواهيم اجابتي ازلي و ابدي کرده‌اي...ولي خداي منهمچنان که بر موسي ـ که سلامت براو باد ـ فرمودهايفقير تو حتي نمک طعامش راو علف گوسفندانش را از تو ميخواهد...از تو صميمانه سپاسگزارم کهشادي و غم و وصل و هجران راهدايايي گرانقدر قراردادي که به شکرانهاشتو را بخوانيم و تو را بخوانيم و تو را بخوانيمبه هر زبان و به هر بهانه...خدايا از اينکه اين لحظه را و اين دم را نيزاز سر مهرباني و کرمت آنچنان متبرک و معطر کردي که به دعا با تو سخن گويمو خواندي‌ام که بخوانمت شکرت ميکنم شکري و چه شکري ? شکراً شکرا...گرچه آموخته‌اي‌ام کهاين خود? تو هستي يا الله که خود را ميخواني و ميطلبياي طالب و اي مطلوباي عاشق و اي معشوقاي اول و اي آخر و اي ظاهر و اي باطنو جز تو در ميان نه
با سلام دوست عزيز.ممنونم كه دوباره به وبم اومدي من نميدونم وبلاگ شما رو با چه نامي لينك كردم تا آدرسش رو تغيير بدم لطف كنيد و نام قبلي وب رو برام بگيد تا آدرسش رو تغيير بدم .متشكرم يا حق
