اگر در جاده روياهايتان سفر مي كنيد به آن متعهد باشيد ، هيچ دري را باز نگذاريد تا بهانه شود . بهانه اي مثل اينكه : خوب اين دقيقا همان چيزي نيست كه مي خواستم . بذر شكست در همينجا نهفته است .

مسير خود را بپيمائيد حتي اگر گام شما نامطمئن است . حتي اگر مي دانيد مي توانستيد اين مسير را بهتر بپيمائيد . اگر امكانات خود را در لحظه اكنون بپذيريد بي ترديد در آينده پيشرفت خواهيد كرد اما اگر محدوديتهاي خود را انكار كنيد هرگز از آن رها نمي شويد . شجاعانه با مسير خود روبرو شويد و از انتقاد ديگران نهراسيد و مهمتر از همه ، نگذاريد با « خودانتقادي » فلج شويد ...