دلتنگي هاي آدمي را باد ترنه اي مي خواند ، روياهايش را آسمان پر ستاره ناديده مي گيرد ، و هر دانه ي برفي به اشکي نريخته مي ماند .سکوت سرشار از سخنان ناگفته است از حرکات ناکرده اعتراف به عشق هاي نهان و شگفتي هاي بر زبان نيامده .در اين سکوت حقيقت ما نهفته است حقيقت تو و من ...
سلام
چشم حتما
يادم نميره.
