فکر مثبت به ما قدرت انجام را می دهد

                                                      که هرگز تصور نکرده ایم 

"بدون شک هرگاه ظرفیت ها و تواناییهای خود را شناختیم برای آنها ارزش قایل می شویم واز آنها به عنوان ابزاری برای رسیدن اهداف متعالی خود استفاده خواهیم کرد.برای لذت بردن از زیستن   می بایست تصویری زیبا و شفاف از تابلو های هزار رنگ زندگی در ذهن خود ترسیم کنیم وخود را شایسته ی این بدانیم که می توان به شکلی مطلوب زیست. بایدآنی باشیم که (خود) دوست می داریم(خود)ی که به آن ایمان واعتقاد داریم اگربتوانیم به تصویرذهنی مان افتخارکنیم به اعتماد به نفس خوا هیم رسید وبهترین نتایج را می گیریم " سخت ناراحت ودلسرد بودم و احساس ناتوانی وپوچی می کردم و این احساسات بدترین افسردگی ها و اضطرابهارا برایم ایجاد کرده بودو احساس طردشدگی داشتم   و فکر می کردم خداوند مرا به خاطر اشتباهاتم ازخود رانده است .آنقدر درمانده شده بودم که حتی به (خود ) ناسزا می گفتم .خوشبختانه خیلی زود به (خود ) آمدم و شروع به بررسی گذشته ام کردم  و سعی نمودم نکات مثبت (خود )را پیدا کنم و با توجه کردن به مشکلات دیگران بیش ازحد خودم را زیر ذره بین قرار ندهم .با نام نویسی در یک مؤسسه ی خیریه کمک به دیگران را فرا گرفتم.تجربه ای بسیار عالی بود.بعد از آن توجه بیشتری به تحصیلاتم نشان دادم برای پرورش استعداد های (خود) تلاش نمودم .بعد از مدتی متوجه شدم که این کارها باعث توجه بیشتر دیگران به من شده    و احساس بیگانگی نمی کردم  و روز به روز (خود ) را می یافتم چون ( خود خود) را نیز پیدا کرده و به درک تازه ای از خدا رسیدم وحضورش را مانند یک شخص احساس و باورکرده ونیزجایی برای خود درعالم او یافته بودم.( زانو زدم وبا صدای بلند با او از غصه هایم گفتم) تا این زمان هرگز این گونه دعا نکرده بودم  آرامش خاصی تمام وجودم را فرا گرفته بودو درحالی گرمای شیرین یک عشق واقعی را احساس می کردم بودم .بعد ها باور کردم که بعد از یک دوره ی بازگشت و به خواست خدا به برکت رسیده ام. دیگر همه چیز برایم روشن شده بود ؛تمام دنیا و (خود) درمقابلم رنگ تازه ای داشت گویی برای اولین بار بود که درختها؛گلها؛ آدمها و … را    می دیدم .همان طورکه اکنون بینشی دیگراز زندگی دارم و این تجربه ی شیرین زندگی ام را متحول ساخت. آنقدر شگفت انگیز و روحانی بود که هیچگاه  فراموش    نمی کنم بگویم به غیراز شفای روحی ؛ شفای جسمی نیز پیدا کردم .تا قبل از آن از چند مشکل جسمی رنج می بردم گاه آنقدر درد می کشیدم که مجبور بودم مسکن های قوی بخورم به همن دلیل گاهی اوقات بی حال و خواب آلود بودم اما بعد از تحولی که در من به وجود آمد مشکلاتم کم کم ناپدید شدند  و نیز دست به یک  تصفیه ی بزرگ زدم تا آنجایی که می توانم نکات مثبتم را نگاه دارم و بدینی ها را از ذهنم دور بریزم. اکنون به طور کامل احساس رضایت دارم وحتی درکوران اضطراب ها و بحران ها ؛ در باورم احساس شهامت می کنم واین شهامت مرا به شگفتی وا می دارد که ترس جای خود را به باور  و امید و انگیزه و … داده همچنین می دانم خداوند مهربان  مرا بسیار  دوست دارد و حامی ام در هر کجا است  این تولد دوباه را او برایم ایجاد کرده و روحم را از بحران نجات داده و صفحه ی پرشوری در زندگی روی چشمانم  گشوده است.اکنون بر این باورم که می توانم درحد توانم هر کجا و هر زمان برای همه کسانی که نیاز به کمک داشته باشند مفید واقع شوم

 و در آخر می گویم که: 

دنیا   نسزد   از   او   مشوش   بودن

از  سوز غمش  دمی  در  آتش بودن

ما هیچ وجهان هیچ وغم و شادی هیچ

خوش نیست برای هیچ نا خوش بودن

نویسنده : محمد فرامرزی